United Fruit

LA UNITED FRUIT Co

Pablo Neruda

Cuando sonó la trompeta, estuvo

todo preparado en la tierra,

y Jehova repartió el mundo

a Coca-Cola Inc., Anaconda,

Ford Motors, y otras entidades:

la Compañía Frutera Inc.

se reservó lo más jugoso,

la costa central de mi tierra,

la dulce cintura de América.

Bautizó de nuevo sus tierras

como "Repúblicas Bananas",

y sobre los muertos dormidos,

sobre los héroes inquietos

que conquistaron la grandeza,

la libertad y las banderas,

estableció la ópera bufa:

enajenó los albedríos

regaló coronas de César,

desenvainó la envidia, atrajo

la dictadora de las moscas,

moscas Trujillos, moscas Tachos,

moscas Carías, moscas Martínez,

moscas Ubico, moscas húmedas

de sangre humilde y mermelada,

moscas borrachas que zumban

sobre las tumbas populares,

moscas de circo, sabias moscas

entendidas en tiranía.

Entre las moscas sanguinarias

la Frutera desembarca,

arrasando el café y las frutas,

en sus barcos que deslizaron

como bandejas el tesoro

de nuestras tierras sumergidas.

Mientras tanto, por los abismos

azucarados de los puertos,

caían indios sepultados

en el vapor de la mañana:

un cuerpo rueda, una cosa

sin nombre, un número caído,

un racimo de fruta muerta

derramada en el pudridero.

Η UNITED FRUIT Co

Απόδοση: Δανάη Στρατηγοπούλου

Όταν ήχησαν οι σάλπιγγες, όλα

είχαν ετοιμαστεί πάνω στη γη,

κι ο Ιεχωβά μοίρασε τον κόσμο

σε Coca Cola Inc, Anaconda,

Ford Motors και σε άλλες μονάδες.

Η Εταιρεία Φρούτων Inc

κράτησε γι’ αυτήν το πιο ζουμερό,

το κεντρικό παράλιο της γης μου,

τη γλυκιά μέση της Αμερικής.

Της ξαναβάφτισε τα χώματά της,

«Δημοκρατίες της Μπανάνας»,

και πάνω στους ξεχασμένους νεκρούς,

πάνω στους ταραγμένους ήρωες

που καταχτήσανε το μεγαλείο,

την λευτεριά και τις σημαίες,

ίδρυσε την «’Οπερα Μπούφα» της:

αλλοτρίωσε τις λεύτερες θελήσεις,

πρόσφερε καισαρικά στέμματα,

εξαπέλυσε τον φθόνο, κουβάλησε

τη διχτατορία «της Μύγας»,

μύγα Τρουχίγιο, μύγα Τάτσος,

μύγα Καρίας, μύγα Μαρτίνες,

μύγα Ουβίκο, μύγες ποτισμένες

με αίμα ταπεινό και μαρμελάδα,

μύγες μπεκρούδες που βουίζουνε

πάνω στα ομαδικά λαϊκά νεκροταφεία,

μύγες τσίρκου, σοφές μύγες

ειδικευμένες στην τυραννία.

Μέσα στις αιμόχαρες μύγες

ξεμπαρκάρει η «Φρούτων»,

ξεχειλίζοντας με καφέ και φρούτα

τα καράβια της που ξεγλιστράνε

σαν νταβάδες με θησαυρούς

απ' τα στραγγαλισμένα μας χώματα.

Και την ίδια ώρα, απ' τις ζαχαρωτές

αβύσσους των λιμανιών,

οι ίνδιοι γκρεμίζονταν και θάβονταν

μέσα στην πάχνη του πρωινού:

κυλάει ένα κορμί, ένα πράμα

χωρίς όνομα, ένα νούμερο πεσμένο,

ένα κλαδί νεκρή οπώρα

λιωμένη στα σαπιστήρια.