Εκάς οι βέβηλοι [Λ.-Δ. Παπαδέα]

Ἐν τῷ κοιμητηρίῳ

(Ποίημα του Κ. Καβάφη που γράφτηκε το1893)

Ὃταν ἡ μνήμη εἰς τὸ κοιμητήριον

τὰ βήματά σου διευθύνει,

μ’ εὐλάβειαν τὸ ἱερὸν μυστήριον

τοῦ σκοτεινοῦ μέλλοντος προσκύνει.

Τὸν νοῦν σου ὕψου πρὸς τὸν Κύριον.

Πρὸ σοῦ

τῶν ἀπεράντων ὕπνων ἡ στενωτάτη κλίνη

κεῖται ὑπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Ἰησοῦ.

Ἡ προσφιλὴς θρησκεία μας τὰ μνήματα

τὸν θάνατον ἡμῶν σεμνύνει.

Τῶν εθνικῶν τὰ δῶρα καὶ τὰ θύματα

καὶ τὰς πομπὰς δὲν ἀγαπᾶ ἐκείνη.

Χωρὶς ἀνόητ’ ἀναθήματα

χρυσοῦ,

τῶν ἀπεράντων ὕπνων ἡ στενωτάτη κλίνη

κεῖται ὑπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Ἰησοῦ.

----------------------------------------

Εκάς οι βέβηλοι

(Του Λ.-Δ. Παπαδέα. Γράφτηκε τον Απρίλη του 2002. Έπρεπε!)

Ταχτοποιημένα σε σειρές και στοίχους τα μνήματα στο κοιμητήρι,

σημάδι το καθένα μιας ζωής που κάποτε υπήρξε.

Κάποτε;

Μάλλον όχι: Σημάδι του τέλους ενός βιολογικού κύκλου μονάχα.

Οι ζωές –αυτές οι ψυχούλες– εξακολουθούν την πορεία τους

σ’ ένα μέλλον που έχει προαναγγελθεί αμετάκλητα,

σ’ ένα μέλλον γνωστό σαν παρελθόν,

σαν το παρελθόν τους.

Ίσως με μικρότερη ένταση, ίσως με άλλους ρυθμούς.

Για πόσο; Ανάλογα με τον δυναμισμό καθεμιάς.

Μερικές –ξεχωριστές– αιώνια.

Λεύτερες, χωρίς δεσμά

φτερουγίζουν με εκπληκτική άνεση ανάμεσα στους ζωντανούς,

ανάμεσα στα προσφιλή τους πρόσωπα

μα και στα εχθρικά.

Μνήματα με σταυρούς, χριστιανικά.

Μνήματα με κτερίσματα, “ειδωλολατρικά”

(όπου στα “είδωλά” μας εμείς ξέρουμε να βλέπουμε τις ιδέες μας

αντίθετα μ' αυτούς που κρύψανε τις ιδέες πίσω από τα σκιάχτρα

που προσκυνάνε).

Δεν θέλω στο μνήμα μου σκιάχτρα.

Θέλω κτερίσματα αγαπημένα, ευλαβικά.

Τη φωτογραφία (ναι, ξέρεις), ένα γράμμα της αγάπης μας, μια

φυσαρμόνικα...

Δεν γεννήθηκα δούλος σου, Θεέ.

Ουαί υμίν, Φαρισαίοι!

Μόνο σεις είστε ικανοί ν' αραδιάσετε σωρό δικαιολογίες

για την ασέλγειά σας σε βάρος μου που την είπατε βάφτιση.

Ανίκητε Χριστέ, ακόρεστε Ναζωραίε,

εγώ θα είμαι ο νικητής στην τελευταία μάχη!

Εκάς οι βέβηλοι!

Δεν είμαι δούλος σου ούτε θα γίνω.

Το νεκρό σώμα μου δεν θα το σκυλεύσουν οι παππάδες.

Έχω εμπιστοσύνη στην αντοχή του κόσμου μου.

Έχω εμπιστοσύνη στην υπεροχή του κόσμου μου.

Έχω εμπιστοσύνη στη νίκη του κόσμου μου

ενάντια στην ανελέητη σκληρότητα του κόσμου σας.